صفات اسمی در زبان انگلیسی بخش منحصر به فرد و جذاب دستور زبان انگلیسی هستند. آنها صفاتی هستند که به عنوان اسم در یک جمله عمل می کنند. یعنی به جای توصیف یک اسم، خودشان نقش یک اسم را بر عهده می گیرند. به عنوان مثال، در جمله «غنی باید به فقرا کمک کند» کلمات «غنی» و «فقیر» صفت اسمی هستند. آنها اسمی را توصیف نمی کنند. آن ها به عنوان خود اسم ها عمل می کنند.

صفت های اسمی معمولاً برای اشاره به گروه هایی از افراد یا چیزهایی استفاده می شود که دارای ویژگی مشترک هستند. به عنوان مثال، وقتی می گوییم «سالمندان»، به گروهی از افراد مسن اشاره می کنیم. به همین ترتیب، «بی خانمان» به افرادی اطلاق می شود که خانه ندارند. این صفت ها اغلب با حرف معین “the” جلو می روند که به نشان دادن اینکه آنها به عنوان اسم عمل می کنند کمک می کند.

صفات اسمی، صفاتی هستند که به جای اسم در جمله قرار می‌گیرند و نقش اسم را بازی می‌کنند. این صفات می‌توانند فاعل، مفعول یا بخشی از جمله باشند. در این مقاله، با مثال‌های ساده و کاربردی، به شما نشان می‌دهیم که صفات اسمی چگونه کار می‌کنند و چطور می‌توانید از آن‌ها در جمله‌های خود استفاده کنید.

صفات اسمی در نقش فاعل

صفات اسمی، اسم دیگری را توصیف نمی‌کنند، بلکه خودشان به تنهایی نقش اسم را در جمله دارند. در مثال‌های زیر، این صفات به عنوان فاعل جمله استفاده شده‌اند:

The British take their tea with milk, sugar, lemon, or just plain.

(بریتانیایی‌ها چای خود را با شیر، شکر، لیمو یا ساده می‌نوشند.)

The best is yet to come.

(بهترین‌ها هنوز در راه هستند.)

The elderly must decide the fate of the tribe.

(سالمندان باید سرنوشت قبیله را تعیین کنند.)

صفات اسمی در نقش مفعول

صفات اسمی می‌توانند به عنوان مفعول مستقیم، غیرمستقیم یا مفعول حرف اضافه در جمله استفاده شوند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

We all want the best for our children.

(همه ما بهترین را برای فرزندانمان می‌خواهیم.)

He gave money to the poor.

(او به فقرا پول داد.)

You should help the homeless.

(باید به بی‌خانمان‌ها کمک کنید.)

چه نوع صفاتی می‌توانند صفات اسمی شوند؟

صفات اسمی معمولاً برای اشاره به گروهی از افراد یا چیزها با ویژگی‌های مشترک استفاده می‌شوند. در ادامه، انواع صفاتی که می‌توانند به صفات اسمی تبدیل شوند را بررسی می‌کنیم:

۱. صفات جمع

صفات جمع به گروهی از افراد اشاره می‌کنند که ویژگی‌های فیزیکی یا غیرفیزیکی مشترکی دارند. این صفات معمولاً با به کار میروند. “the”

صفات جمع با ویژگی‌های فیزیکی مشترک:

the blind (نابینایان)، the deaf (ناشنوایان)، the short (کوتاه‌قدها)، the tall (بلندقدها)

صفات جمع با ویژگی‌های غیرفیزیکی مشترک:

the homeless (بی‌خانمان‌ها)، the wealthy (ثروتمندان)، the poor (فقرا)، the rich (ثروتمندان)

مثال:

The rich should help the poor.

(ثروتمندان باید به فقرا کمک کنند.)

We should respect the elderly.

(باید به سالمندان احترام بگذاریم.)

۲. صفات اسمی ملیت و خاص

بسیاری از صفات ملیت می‌توانند به عنوان صفات اسمی استفاده شوند. این صفات معمولاً با به گروهی از مردم با ملیت خاص اشاره می‌کنند.

مثال:

The French have a love for debate and questioning.

(فرانسوی‌ها عاشق بحث و پرسش هستند.)

I’m interested in the customs of the Chinese.

(من به آداب و رسوم چینی‌ها علاقه‌مندم.)

اخطار!

همه صفات ملیت نمی‌توانند به عنوان صفات اسمی استفاده شوند. برخی از ملیت‌ها باید به صورت جمع و اسم خاص به کار روند. مثلاً:

– the Germans (نه “the German”)

– the Russians (نه “the Russian”)

– the Americans (نه “the American”)

۳. صفات تفضیلی و عالی

صفات تفضیلی برای مقایسه دو چیز استفاده می‌شوند و می‌توانند به عنوان صفات اسمی نیز به کار روند. مثال:

My sister is the shorter, but she is the prettier.

(خواهرم کوتاه‌تر است، اما زیباتر است.)

Of the two watches, I picked the more expensive.

(بین دو ساعت، گران‌تر را انتخاب کردم.)

صفات عالی برای مقایسه سه یا چند چیز استفاده می‌شوند و می‌توانند به عنوان صفات اسمی نیز استفاده شوند. مثال:

Fred is the strongest.

(فرد قوی‌ترین است.)

When you cut the cake into slices, give me the largest.

(وقتی کیک را برش زدی، بزرگ‌ترین تکه را به من بده)

۴. صفات غیرجمع

برخی از صفات غیرجمع به ویژگی‌های یک فرد یا چیز اشاره می‌کنند، اما می‌توانند به عنوان صفات اسمی نیز استفاده شوند. مثال:

The opposite of slow is fast.

(متضاد آهسته، سریع است.)

I walked home across the green.

(از میان چمن‌ها به خانه رفتم.)

چرا صفت های اسمی مهم هستند؟

صفت‌های اسمی از این جهت مهم هستند که به ما امکان می‌دهند به گروه‌ها یا دسته‌هایی از افراد یا چیزها به روشی مختصر و کارآمد اشاره کنیم. به جای گفتن «افرادی که ثروتمند هستند» یا «افرادی که فقیر هستند»، می توانیم به سادگی بگوییم «غنی» یا «فقیر». این باعث می شود جملات ما کوتاه تر و قابل فهم تر شوند.

علاوه بر این، صفت های اسمی معمولاً در زبان انگلیسی روزمره استفاده می شوند، بنابراین درک آنها برای برقراری ارتباط مؤثر ضروری است. آنها در مقالات خبری، گفتگوها، ادبیات و حتی تبلیغات ظاهر می شوند. برای مثال، ممکن است تیتری مانند «جوانان مبارزه با تغییرات آب و هوایی را رهبری می‌کنند» ببینید، که در آن «جوان» یک صفت اسمی است که به جوانان اشاره دارد.

نقش های صفت اسمی در یک جمله

صفت های اسمی می توانند نقش های مختلفی را در جمله ایفا کنند، درست مانند اسم های معمولی. آنها می توانند فاعل، مفعول یا بخشی از یک عبارت اضافه باشند. بیایید هر یک از این نقش ها را با جزئیات بررسی کنیم.

۱. صفت اسمی به عنوان موضوع

وقتی یک صفت اسمی موضوع جمله باشد، آن شخص یا چیزی است که عمل را انجام می دهد. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

• بریتانیایی ها چای خود را با شیر، شکر، لیمو یا فقط ساده میل می کنند.

(در اینجا «انگلیسی ها» به انگلیسی ها اشاره دارد و موضوع جمله است.)

• بهترین ها هنوز در راه است.

(در این جمله «بهترین» به بهترین چیزها یا نتایج اشاره دارد و موضوع است.)

• سالمندان باید سرنوشت قبیله را رقم بزنند.

(در اینجا منظور از سالمند افراد مسن و موضوع است).

در هر یک از این مثال ها، صفت اسمی محور جمله است و در حال انجام عمل است.

۲. صفت اسمی به عنوان مفعول

صفت های اسمی نیز می توانند به عنوان مفعول جمله عمل کنند. شیء، شخص یا چیزی است که عمل را دریافت می کند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

• همه ما بهترین ها را برای فرزندانمان می خواهیم.

(در اینجا «بهترین» مفعول فعل «خواستن» است).

• به فقرا پول می داد.

(در این جمله «فقیر» مفعول حرف اضافه «به» است).

• باید به بی خانمان ها کمک کنید.

(در اینجا «بی خانمان» مفعول فعل «کمک» است).

در این مثال ها، صفت های اسمی عمل فعل را دریافت می کنند.

۳.صفت اسمی در عبارات اضافه

صفت های اسمی همچنین می توانند در عبارات اضافه ظاهر شوند، جایی که آنها با یک حرف اضافه به بقیه جمله متصل می شوند (به عنوان مثال، برای، برای، با، توسط). در اینجا چند نمونه آورده شده است:

• او با معلولین کار می کند.

(در اینجا «معلول» بخشی از عبارت اضافه «با معلول» است).

• دولت برای بی خانمان ها مسکن فراهم می کند.

(در این جمله «بی خانمان» بخشی از عبارت اضافه «برای بی خانمان» است).

• موسسه خیریه برای نیازمندان پول جمع آوری می کند.

(در اینجا «نیازمند» بخشی از عبارت اضافه «برای نیازمندان» است).

در این مثال‌ها، از صفت‌های اسمی برای مشخص کردن اینکه این عمل به چه کسی یا چه چیزی انجام می‌شود، استفاده می‌شود.

انواع صفت هایی که می توانند به صفت های اسمی تبدیل شوند

همه صفت ها نمی توانند به عنوان صفت اسمی عمل کنند. فقط انواع خاصی از صفت ها می توانند این نقش را ایفا کنند. بیایید انواع مختلف صفت هایی که می توانند به صفت های اسمی تبدیل شوند را بررسی کنیم.

۱. صفت جمعی

صفت های جمعی به گروه هایی از مردم اطلاق می شود که ویژگی مشترکی دارند. این صفت ها اغلب برای توصیف ویژگی های فیزیکی یا غیر فیزیکی استفاده می شوند. هنگامی که آنها به عنوان صفت اسمی استفاده می شوند، همیشه جمع هستند و به کل گروه اشاره می کنند.

نمونه هایی از صفت های جمعی:

• ویژگی های جسمانی:

نابینایان (افرادی که نمی بینند)، ناشنوایان (افرادی که نمی شنوند)، کوتاه قدها (افرادی که کوتاه قد هستند)، قدبلندها (افرادی که قد بلند دارند)

• ویژگی های غیر فیزیکی:

بی خانمان (افراد بدون خانه)، ثروتمند (افراد با پول زیاد)، فقیر (افراد کم پول)، ثروتمند (افراد با پول زیاد)

جملات مثال:

• ثروتمندان باید به فقرا کمک کنند.

(این بدان معناست که افراد ثروتمند باید به افراد فقیر کمک کنند.)

• باید به سالمندان احترام بگذاریم.

(این بدان معناست که ما باید به افراد مسن احترام بگذاریم.)

• جوانان اغلب انرژی بیشتری نسبت به افراد مسن دارند.

(این بدان معناست که جوانان اغلب انرژی بیشتری نسبت به افراد مسن دارند.)

۲. صفت ملیت

بسیاری از صفت های ملیت می توانند به عنوان صفت های اسمی عمل کنند. این صفت ها به افرادی از یک کشور یا منطقه خاص اشاره دارند. هنگامی که به عنوان صفت اسمی استفاده می شود، آنها همیشه جمع هستند و به گروه به عنوان یک کل اشاره می کنند. نمونه هایی از صفت ملیت:

• فرانسوی ها (مردم از فرانسه)، بریتانیایی ها (مردم از بریتانیا)، ژاپنی ها (مردم از ژاپن)، چینی ها (مردم از چین)

جملات مثال:

• فرانسوی ها عاشق بحث و پرسش هستند.

(این به این معنی است که فرانسوی ها از بحث کردن و سؤال کردن لذت می برند.)

• من به آداب و رسوم چینی ها علاقه مندم.

(این بدان معنی است که من به سنت های مردم چین علاقه مند هستم.)

نکته مهم: همه صفت های ملیت را نمی توان به عنوان صفت اسمی استفاده کرد. برخی از ملیت ها به جای آن نیاز به استفاده از یک اسم جمع دارند. به عنوان مثال:

• آلمانی ها (نه «آلمانی»)
• روس ها (نه “روس ها”)
• آمریکایی ها (نه «آمریکایی»)

۳. صفت مقایسه ای و فوق العاده

صفت های مقایسه ای و فوق العاده نیز می توانند به عنوان صفت اسمی عمل کنند. از صفت های مقایسه ای برای مقایسه دو چیز استفاده می شود، در حالی که از صفت های عالی برای مقایسه سه یا چند چیز استفاده می شود.

نمونه هایی از صفت های مقایسه ای:

• کوتاهتر (یکی از دو چیز که کوتاهتر است)، گرانتر (یکی از دو چیز که گرانتر است)

نمونه هایی از صفت های فوق العاده:

• قویترین (قویترین در بین سه یا چند چیز)، بزرگترین (بزرگترین در بین سه یا چند چیز)

جملات مثال:

• خواهر من کوتاهتر است، اما او زیباتر است.

(این بدان معنی است که خواهر من از دیگران کوتاهتر است، اما زیباتر است.)

• از بین دو ساعت، ساعت گران‌تر را انتخاب کردم.

(این بدان معناست که من ساعتی را انتخاب کردم که هزینه بیشتری دارد.)

• فرد قوی ترین است.

(این به این معنی است که فرد در بین گروهی از افراد قوی ترین است.)

• وقتی کیک را ورقه کردید، بزرگترین آن را به من بدهید.

(این بدان معناست که من بزرگترین تکه کیک را می خواهم.)

۴. صفت غیر جمعی

برخی از صفت های غیر جمعی نیز می توانند به عنوان صفت اسمی عمل کنند. این صفت ها به ویژگی ها یا ویژگی های خاص یک شخص یا چیز اشاره دارند.

نمونه هایی از صفت های غیر جمعی:

• برعکس (برعکس)، خوب (چیزها یا افراد خوب)، برعکس (برعکس)، قرمز (رنگ قرمز)

جملات مثال:

• نقطه مقابل کند تند است.

(این بدان معنی است که معکوس آهسته سریع است.)

• از آن سوی سبزه به خانه رفتم.

(این بدان معنی است که من در یک منطقه پوشیده از چمن قدم زدم.)

_____________________________________

نکاتی برای استفاده از صفت های اسمی

1. ۱. همیشه از “The” استفاده کنید: صفت های اسمی تقریبا همیشه قبل از حرف تعریف “the” قرار می گیرند. این کمک می کند تا نشان دهد که صفت به عنوان یک اسم عمل می کند.
2. ۲. درک زمینه: صفت های اسمی اغلب به گروه هایی از افراد یا چیزها اشاره می کنند. مطمئن شوید که متن جمله شما مشخص می کند که به چه کسی یا چه چیزی اشاره می کنید.
3. ۳. تمرین با مثال ها: بهترین راه برای یادگیری نحوه استفاده از صفت های اسمی، تمرین با مثال ها است. سعی کنید جملات خود را با استفاده از مثال های ارائه شده در این مقاله ایجاد کنید.

_____________________________________

نتیجه گیری

صفات اسمی ابزاری مفید برای ساده‌سازی جمله‌ها و اشاره به گروه‌هایی با ویژگی‌های مشترک هستند. با تمرین و استفاده از مثال‌های بالا، می‌توانید به راحتی این صفات را در جمله‌های خود به کار ببرید. یادگیری این موضوع نه تنها به شما کمک می‌کند جمله‌های بهتری بسازید، بلکه درک بهتری از ساختار زبان انگلیسی پیدا خواهید کرد.

صفت های اسمی بخش همه کاره و مهم دستور زبان انگلیسی هستند. آنها به ما این امکان را می دهند که به گروه هایی از افراد یا چیزها به شیوه ای مختصر و کارآمد اشاره کنیم. با درک نحوه کار آنها و تمرین استفاده از آنها، می توانید مهارت های ارتباطی انگلیسی خود را بهبود بخشید و جملات خود را طبیعی تر و روان تر کنید. چه در حال نوشتن، صحبت کردن یا خواندن باشید، صفت های اسمی ابزاری هستند که اغلب با آن مواجه خواهید شد، بنابراین تسلط بر آنها ارزش تلاش را دارد و مهارت شما در برخورد با جنبه های مختلف زبان آموزی را بیشتر می کند!